Öz Disiplin Hafta #1

Herkese merhaba. Şuradaki yazıda kendim için yeni bir meydan okuma başlattığımdan ve haftanın her günü bu kitabın ilgili gününü okuyacağımdan bahsetmiştim. Buraya da her hafta okuduklarımdan gerçekten faydalı bulduğum şeyleri ve eleştirdiğim kısımları yazmaya karar verdim. Böylece benim için de daha sürdürülebilir ve devamlılığı sağlanabilir bir meydan okuma olacak. :) 

Kitabın ilk haftasını okumuş bulundum. Zaten her gün için bir sayfa ayrılmış. Her sayfada bir alıntı ve tavsiye var. 

Bu hafta okuduklarım arasından en faydalı bulduğum şey 1. ve 4. gün oldu. İlk gün hayattı nasıl yaşamayı tercih ettiğimiz ve hayattan ne beklememiz gerektiğiyle ilgiliydi. Eğer bu hayatı yaşarken rahatlığımızdan ödün vermez, kendimizi zorlayacak bazı yer ve olayların içine girmezsek hayatımızın daha da zor bir hal alacağından bahsediyordu ilk gün. Ben de bunun doğruluğuna inanıyorum. Konfor alanından çıkmanın bize her daim katacak önemli şeyleri olduğunu düşünüyorum. 4. gün ise kendimize ait bir sistem oluşturmamız gerektiğiyle ilgiliydi ve bu sistemin hayattan istediğimiz şeylerle ilgisi olmak zorunda olduğundan bahsediyordu. Verilen ilk örnekte kendimi buldum. Tek başıma yaşarken çok rahat şekilde sağlıklı beslenebiliyor, paketli gıdalardan uzak durabiliyordum çünkü evime bunları hiç sokmuyordum. Bu sistem oldukça işe yarıyordu ama bunlar evde bulunduğunda bunu yapabilmek düşündüğümüzden daha zor olabiliyor. Bu yüzden amaçlara ulaşmak için kendimizi bu amaçlara ulaşmaya itecek bir mekan tasarlayabilmeliyiz. Bu öz disiplini ister istemez geliştirecektir.

Bu hafta okuduklarım arasından en çok eleştirdiğim şeyse şu oldu:

Verdiğimiz kararların çok önemli olduğunu ve anlık olarak verdiğimiz kararların hayatımızın tümünü etkileyebileceği. Evet bunun doğruluk payı var; ancak karar vermekte zorlanan ve gelecek konusunda endişe dolu insanlara bu şekilde tavsiye verilmesi bir kişinin doğru karar almasına yol açmaz, bunun yerine hiçbir karar verememesine ve boşlukta kalmasına yol açar diye düşünüyorum.

Okuduklarım arasında en çok kendimizi bulacağımız, en üzücü şey:

7. gün fakirlik ve öz disiplin konusunu ele almış. Ekonomik durumun insanın kendini geliştirebilmesinde, öz disiplin sahibi olabilmesinde ne kadar önemi olduğundan bahsediyor. Yığınlarca borç varken insanın aklının köşesini bu durum sürekli meşgul ediyor. Sırf bunun için kendi inancından, hayallerinden ve ideallerinden vazgeçmek zorunda kalıyor. Böyle bir durumda kalınca da birçok şey anlamını yitiriyor ve öz disiplin, kişisel gelişim için de hayat çabalamaya değer olmuyor.