Pencereden Bir Baktım

Gündüz hava karanlık olduğunda benim de içime bir sıkıntı geliyor

Pencereden dışarı şöyle bir bakıyorum...

Ne bir ağaç, ne güneş...

Sadece inşaat sesinin arkasından azıcık gelen birkaç kuş sesi.

Bakmaz olaydım diyorum. 

Ben de işte ne yapayım

Telefona, bilgisayar ekranına güzel manzara temaları yapıyorum...

Bari diyorum bunlara bakınca bir içim açılsın. 

Eskisi gibi gitar çalmıyorum.

Eskisi kadar şarkı söylemiyorum. Bunlar bile içimden gelmiyor.

Neden bilmiyorum. Artık yapmayı sevdiğim şeyleri yaparken bile ağlarken buluyorum kendimi

İnanılmaz sıkıldım. 

Eskiden her şeyi zamanında yapardım, çalışmayı severdim, bir şeyi asla yarıda bırakmazdım..

Şimdi o kişiyi o kadar arar oldum ki. 

Sadece gecenin olmasını ve uyumayı bekliyorum. Sonra yeni bir gün başlayınca yine sıkılıyorum. Tek keyif aldığım şey uzandığımda kedimin gelip koluma yatması ve onun nefesini dinlemek. 

Böyle. Bu kadar. Şöyle güzel bir manzara fotoğrafı koyayım buraya da.