Bir Tutam Hayal, Biraz Umut

Her zaman olduğu gibi annemle çıkmış yürüyüş yapıyor, karşımıza gelen kedileri besliyorduk. Bir marketin önünde birbirine çok yakın durup bir şeyler konuşan iki çocuk gördük. Yerdeki topu birbirlerine atıp bir şey bekliyorlar. Bekledikleri şeyin marketin hemen önünde duran motorun sahibi olduğunu düşünmüyordum. 

Genç bir adam marketten hızla çıktı. Tam motoruna binecekken çocuklardan biri dedi ki: "Abi ne kadara aldın bu motoru"? Sonra adam dedi ki: "Ne yapacaksın alacak mısın kendine"? Bu boş muhabbetten sonrasını dinlemedim. Anneme dedim ki: "Anne bu çocuk ilerde tam şey olur... Hani yaşlı amcalar vardır ya. Bir restorana girip menüye bakınca oranın günlük kârını hesaplayıp sonra bir de vay be diyerek konuşurlar... İşte onlardan olacak kesin" :) Biz gülüp geçtik; ama olay farklıymış.

Motor gittikten sonra çocuk yanındakini heyecanla sarstı. "Baksana oğlum ünlü olduk. Motorun önünde kamera vardı. Youtube'a çıkacaz". Ne heyecan ne heyecan. Evet motoruna kamera takıp gezen, yoldaki olayları çeken Youtuberlar var. Ama bunun onlardan biri olmadığı çok açık. Çünkü paket servisi yapan ve kendine sigara alıp çıkan biriydi ve dolaştığımız yerde Youtube videosu çekilecek bir yer değildi zaten. Ancak çocukların o heyecanını görmeniz lazımdı. Hayattaki tek hayalleri, amaçları bir Youtube videosuna çıkıp ünlü olmaktı sanki. :) Kendime dedim ki keşke senin de böyle saçma, basit hayallerin olsaydı. Belki daha mutlu bir hayatın olurdu. Ama tabii insan çocuk kalamıyor işte. Yine de o heyecan güldürdü beni ve sizinle de paylaşmak istedim. :)