Biraz Mum Işığı

Bir ara duymuştum ama hiç araştırmadım doğrusu. Bu kokulu mumlar gerçekten kanserojen etkiye sahip mi? Aslında olurlarsa olsunlar, o kadar umursamıyorum. Şu an kullandığımız, yediğimiz içtiğimiz ne var ki bize zararı dokunmasın. Hem olmasa ne olur, kaç yıl yaşayacağız ki nihayetinde. 

Diyorum ki günde 3-4 kez kahve içiyorum. "Aa o kadar olur mu canım, azalt onu sen. O kadarı zararlı". Kusura bakmayın ama bu hayatta keyif aldığımız zaten birkaç şey var. Cidden sizi çok olumsuz etkilemiyorsa dilediğinizi yapın bence. Ben öyle yapıyorum. Yakıyorum kokulu mumumu, bazen tütsü yakıyorum. Güzel kokular eşliğinde alıyorum kahvemi yanıma... Sonra pencereden bakayım diyorum; ama maalesef binadan başka bir şey görünmüyor. Neyse ki en üst kattayız da gökyüzünün rengi güzelse falan bulutlara bakıyorum. Bazen tam karşıya bir saksağan konuyor. Saksağan en sevdiğim kuştur bu arada. Tüylerinin parlaklığı, renkleri, uzun kuyruğu nedense çok hoşuma gider. Bir de parlak taş falan görünce çalıyorlarmış :) Gerçi kendisiyle ilgili hoş olmayan bir anım da var ama. Yani neyse komik olduğu için anlatayım. Zaten utandığım kadar utanmıştım. 

Bir gün okula gidiyordum. Bizim üniversitenin içinde bir de hastane vardı. O yüzden bahçe genelde yaşlı insanlarla dolu olur. Yanımda da sevgilim vardı. Hızlıca gidiyoruz, derse geç kalacağım yoksa. Sonra bahçede saksağan gördüm. Benim de bu sevdiğim ya da çok sevimli olan hayvanların ismini değiştirme huyum vardır. Ne bileyim kısaltırım ya da ek falan eklerim (örnek: köpek görünce çok sevdiysem köpüş falan derim ki bu çok anarmol bir şey değil. Ya da kanguruya kangu demek vs.) Neyse ben hızla yürürken tam önümde bir saksağan gördüm ve kelimenin böyle bir şey olacağını bilemeden birden "Aa sakso" diye bağırdım :) Etrafta bu kadar yaşlı teyze, amca olmasaydı keşke ama herkes bana bakakaldı bir an :D ya da o şok ve utançla ben öyle hissettim bilemiyorum. 

Konu mumdan buraya nasıl geldi anlamadım. Ben gidiyorum.