Neden Erteliyorum?

Her şeyi son ana bırakmak kadar saçma ve yorucu bir şey yok. Bunu yapmayan insanlara inanılma derecede özeniyorum. Ama uygulayabiliyor muyum, hayır. Erteleme ve işleri son zamana bırakma konusunda artık kendimi aşmak için bu konuda bazı şeyler okuyorum bu ara (Umarım faydasını görürüm). Bunlardan birini sizinle de paylaşmak istedim. Erteleme ve mükemmeliyetçilik arasındaki bağlantı...

Bunlar arasında bir bağlantı olabileceğini hiç düşünmemiştim doğrusu. Çünkü mükemmeliyetçilik her ne kadar insanı zorlayan ve üst seviyelerinde olumsuz etkileri olan bir özellik olsa da erteleme alışkanlığıyla kıyaslandığında olumlu, masum görünen bir şey. Ancak aralarındaki bağlantıyı okuduğumda çok mantıklı geldi. Okuduğum hipotez ise şu şekilde: Mükemmeliyetçi insanlar yapacağı şeyin en iyisi olmasını istediği için en doğru, en iyi zamanı bekliyorlar ve bu zamanla erteleme alışkanlığına dönüşüyor. Tabii bu durumda yaptığınız iş ya gerçekten güzel oluyor ya da yapmanız gerekeni hiç yapamıyorsunuz. Bazı durumlarda bir şekilde ortaya ürünü çıkarıyorsunuz; ama bu mükemmele yakın olmadığı için inanılmaz bir hayal kırıklığı yaşıyorsunuz. 

Bu iki özelliğe sahip biri olarak söyleyebilirim ki bu ilişki benim hayatımın özeti olabilir. En basitinden geçen sene yüksek lisans için yaptığım ödevlere bakalım. Koskoca 3 ay verilen ödevi 1 haftada yapmaya çalışırken gecelerce uykusuz kalıyordum. Sonuca bakılacak olursa en beğenilen ödev benimki oluyordu. Ama vücuduma ve zihnime yaptığım bu eziyete son vermek istiyorum. Bunları okumama rağmen hala bu sorunu çözebilmiş değilim. Zira iki ay zaman verilen tez bölümünü yazmak için şu an itibariyle 4 günüm var. Ne kadar harika değil mi? Aslında bu ana kadar hiçbir şey yapmadım diyemem. Yazmam gereken her şeyin planını çıkardım, okumam gereken şeyleri okudum. Kafamda her şey oturdu. Ancak bu durum 2 hafta önce de böyleydi. Ama ben yazmak için yine de bu son 3-4 günü bekledim. Umarım bir an önce bu huyumdan vazgeçebilirim ne diyeyim...