Nisan Hüznü Sardı
Bugün aklıma çocukluğumdaki 23 Nisan günleri geldi. Nisan aylarında çiçekler açardı, hava güzelleşirdi. Ne kadar güzeldi. Yaz mevsiminde yaz yaşardık, kış mevsiminde karda oynardık (Not: Ben çok da oynamazdım aslında. Hep ev insanı olmuşumdur; ama karlı havada saçlarıma kar taneleri düşsün isterdim, sadece savaşa karşı olduğum için kartopu savaşı yapmazdım o kadar). Sonbahar olduğunda yağmur yağardı. Bakın yalan söylemeyeyim... Eylül ayı doğan biri olsam da sonbahar mevsimini pek sevmem. Ancak ilkbahara bayılırdım.
Ha ne diyorduk... Nisan. Nisan ayının neredeyse tüm günleri hava mis gibi olurdu. Bazen hafif esen bir rüzgar olurdu ya da bazı akşamlar üşürdük Ankara'da; ama gündüzleri genelde güneşli olurdu. Ta ki tarih 23 Nisan'a gelene kadar. O gün tören olurdu. Törenler de yasaklanmazdı bizim dönemde, bir sürü şey bahane edilerek (covid'den bahsetmiyorum burada tabii). Güzel kıyafetlerimizi giyerdik. Haftalar öncesinden hazırladığımız danslar, müzikler, şiirler olurdu. Sonra çıkardık sahneye heyecanla ve tam o an bir yağmur bastırırdı, ardından da bir rüzgar eserdi. Sanki bize hatırlatmak istediği bir şeyler vardı dünyanın. Üşüye üşüye programa devam ederdik. Çünkü "Show must go on" öyle değil mi :) Neyse özledim o günleri ve yazmak istedim. Onun bu blogdan asla haberi yoktur tabii; ama ben yine de buradan ana okulu arkadaşım Serpil'e ve ilk okul 1-2. sınıf arkadaşım Merve'ye selamlarımı göndereyim. :)
Ha bir de 23 Nisanların benim için en sevmediğim yanı neydi biliyor musunuz? Benim boyum çok kısaydı ve asla bir erkekle dans edemedim. Ya tek başıma kalırdım tek sayılı sınıf mevcudu yüzünden ya da benden biraz uzun boylu olan kız arkadaşımla eş olmak zorunda kalırdım. O zamanlar bunun benim için ne kadar zor olduğunu tahmin etmek zor olmasa gerek :D Neyse. Görüşmek üzere.
bu özel günler de hiç katılmamıştım etkinliklere :D çok hoş bir yazı olmuş ,
YanıtlaSilÖyle mii :) Teşekkür ederim.
SilGerçekten de Milli Bayramların bir heyecanı, coşkusu olurdu bu ülkede. Her sene farklı mazeretlerle iyice sessizleştirilmeye çalışılıyordu, pandemi süreci de üzerine tam geldi... Bizim ufaklık daha o heyecanı yaşayabilmiş değil.. (Not: 43 yaşındayım:-))
YanıtlaSilEvet. O kadar üzülüyorum ki. Covidde yemekli toplantılar oluyor, oteller açık kalabiliyor; amaa 23 nisan 19 mayıs vs kutlanmaz tabii. Ne haddimize :)
Silherseyi özledik malesef:)
YanıtlaSilAynen öyle :)
SilSen eski 23 Nişanları özlüyorsan biz ne yapaljm 46 yasindayim:)
YanıtlaSil23 Nisanda hep üşürdük biz Bursada ya ama.dedigin gibi şov devam.ederdi.
Bize bile özlettiler ne yapalım. :) Eskiden daha soğuk oluyordu tabii. Hele Bursa :) Ankara'da soğuktu gerçi.
Silha haaa mezuniyette kimle dans ettin :)
YanıtlaSilMezuniyete gitmediim :(
Sil