Şarkıya, Söze Yolculuk

Küçüklüğümde hem annem hem de babam çalıştığı için hafta içi anneannem ve dedemde kalırdım. Çok neşeli bir evdi. Geleni, gideni eksilmezdi. Teyzem vardı, anaokulu öğretmeni ve dayım da o zamanlar küçüktü ortaokula, liseye giderdi. Ben de az değildim. Çok konuşurdum, sürekli şarkı söyler saçma besteler yapardım. Kafamdan tiyatro oyunları yazar onları canlandırırdım. Bir şiir defterim vardı. Şu an bile şiir okumaktan hiç hoşlanmam; ama yazmayı severdim. O zamanlar da şeytanlık vardı bende biraz :) Annemler geldiğinde eve gitmek için ağlar, bunlar beni aç bırakıyor derdim. Annemlerden döndüğümde de aynı şekilde anneanneme dedeme ağlardım bunlar bana hiç iyi bakmadı diye :) Dayımdan bana dondurma alması için yalvarır eve gelince de anneanneme dayım bana zorla dondurma yedirdi der, onu şikayet ederdim :) Ne pismişim be :)

Neyse ben aslında bunlardan bahsetmeyecektim hiç. Size bir şarkı bırakıyorum buraya. Küçükken annemle çok vakit geçiremiyorum diye sanırım, ne zaman bu şarkı çıksa radyoda ağlamaya başlarmışım. Şu an kulağa komik geliyor biraz bu. Ama bugün fark ettim ki bu şarkıyı hala söylediğim zaman ya da duyduğum zaman ağlamama engel olamıyorum. Madem bu blogda içimi bu kadar açtım, bu şarkıyı da burada paylaşmasam olmazdı. Görüşmek üzere. 

Arda Boyları


Ah annecim vah annecim
Yaktın ya beni...


Yorumlar

  1. Bizde her pazar babaannemlerde toplanır, kahvaltı yapardık, sonra sırayla temizlik yapılır akşam yemeği yapılır yenir ve akşam eve gidilir şahane pazar izlenirdi... O öğleleri bir dondurmacı geçerdi hep ondan dondurma alırdım, eski güzel günler... :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Şahane pazar ne güzeldi ya. Pazar günü kahvaltısı, ödevler, banyo falan sonra da onu izlerdik.

      Sil
  2. Tabi ki hayat şartları, kariyer ve ailevi duruma göre sebepleri vardır ama çok küçük yaşlarda baba iş hayatından geri duramaz haliyle de anne eksikliği hissediliyor anladığım kadarıyla. Her çocuk ailesini yanında ister, özellikle de anneden ayrı kalmak ileriki zamanlarda olumsuzluklara neden olabiliyor ama geçerli sebep olmasa anne de çocuğunu yalnız bırakmak istemez. Bu yüzden çalışan annelerin yükü daha da ağır oluyor

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bence çalışan anne çocuğa çok şey katıyor. Eğer annemle büyüseydim aileden bağımsız bu kadar fazla şey yapamazdım, daha çekingen ve güçsüz olurdum muhtemelen. Tabii insan daha fazla zaman geçirmek ister; ama artı yanlarını düşününce özellikle benim gibi babası tarafından hiçbir destek görmeyen bir çocuk için çok önemli annenin çalışıyor olması.

      Sil
  3. kıyamam yaaa, gücüm yetene kadar kısmına :) ama ilk anlattıkların komiiik :)

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Popüler Yayınlar