Ağaç Ev Sohbetleri #77

Herkese merhaba. 

Kitap okumaya çok önem veren biri olarak bu hafta ağaç ev sohbetlerine ben de katılmak istedim. Konumuz çocuklarda ve gençlerde kitap okuma alışkanlığının kazandırılması.

Düşününce hala inanamıyorum; ama küçükken kitap okumayı hiç hiç hiç sevmezdim. Okumayı öğrenmek çok zor olmamıştı; ama normal bir hızda okumaya başlamam çok uzun zaman almıştı açıkçası. Okumayı yeni öğrendiğim zamanlar öğlenciydim ben. Öğlene doğru uyanır sonra okula giderdim. Biraz oyun falan oynardım eve gelince de. Sonra ödev zamanı gelirdi. O kadar çok ödev verirdi ki öğretmenimiz. Hatırlıyorum. Ağlaya ağlaya yapardım :) Yaparken elim kopuyor zannederdim ağrıdan :) Çok sıkılırdım. Sanırım bunun da etkisi vardı, okumaya uzak kalmıştım hep. Ayrıca okuma hızı yarışması vs. yapılırdı. O zamanlar da yarışmalardan nefret ederdim zaten. Bazıları için teşvik olan o yarışmalar bana çok saçma, sığ gelirdi. Ne koşu yarışmasına katılmışlığım vardı ne de hızlı okuma yarışmasına :) En hızlı okuyabilen kız da bir şey anlamazdı hani okuduğundan. Bana saçma gelmesinin nedeni de buydu zaten. Kısaca başlarda bunlar okumaktan soğutmuştu beni. 

Oysa birçok kişiye (aslında bana da) komik gelen bir durum var. Okumayı uzun bir süre hiç sevmeyen bir çocuğun 9 aylıkken söylediği ilk kelime "oku"ymuş :) Ağzımdan çıkan ilk kelime o olmuş. Dayım öğrenci, annem ve babam da açık öğretimden üniversite okuyorlarmış o dönem. Ayrıca teyzem de öğretmendi ve elinde sürekli kitap olurdu. Ben de sanırım bundan etkilenmişim ve ilk söylediğim kelime oku olmuş. :) Artık konuyu toparlıyorum. Benim için kitaplara karşı tutumumun değişmesinde bir dönüm noktası oldu tabii. 

Uzun zaman devam etti benim bu kitaplara olan soğukluğum. Sonra lise 2'ye kadar geldim bu şekilde. Hala kitap okumaktan pek hoşlanmazdım. Ancak orada bir dönüm noktası yaşadım açıkçası. Öylesine kitapçıya girdiğim bir gün sırf kapağını beğendiğim için elime aldım Stephen King'in Sadist kitabını. Sonra arkasını okudum. Gerilim, korku filmlerini de seven biri olarak çok ilgimi çekti. Kitap okuma macerama öyle başlamış oldum. Bir süre hep aynı yazarı okudum. Sonra araştırıp sırasıyla Dan Brown, Agatha Christie ve Jean-Christophe Grange okudum. Ardından da çok ilgimi çektiği için psikoloji ve felsefe kitaplarını okumaya başladım. Benim asıl sorunum o zamana kadar doğru kitabı, yazarı bulamamakmış yani. Bu yüzden küçük yaşta ve gençlikte bu alışkanlığın kazanılması için en önemli şey olabildiğince farklı tür kitaba şans vermek sanırım. Aynı şeyin klasikler ve dünya edebiyatı için de geçerli olduğunu düşünüyorum. Ben uzun süre bu tür kitaplara da uzak kaldım. Ta ki Rus edebiyatıyla tanışına kadar. :) Ben kitap okumaktan keyif almayacak birini tanımıyorum yani anlayacağınız. Kendi deneyimimden verebileceğim en iyi tavsiye de doğru kitabı aramaktan vazgeçmemek :)