Bir Yeni Meydan Okuma

Uyandım ve gözlerimi hafif karanlık havaya açtım. Hava çok soğuk; ama bunun vücudumda hafif bir karıncalanma hissinden başka bir etkisi yok. Tabii bu her gece bir böcek tarafından ısırılmamın etkisi de olabilir. Vücudumda bir ağırlık hissediyorum. Hızlı bir şekilde kalkıp nehre gidiyorum, elimi yüzümü yıkayacağım. Midemde 5 gündür doğru düzgün bir şey yememenin burukluğu var. Ne kadar yorgun olsam da kabilemdeki kişilerin beslenmesi için yiyecek bir şeyler bulmalıyım. Ama önce biraz geceden kalan ateşin önünde ısınalım. 

Böyle bir hikayeyle başlatıyor Martin Meadows kitabını. Öyle bir hayat yaşıyoruz ki... Barındığımız ortamın rahatlığı, kolay şekilde suya erişebilmek, dolabımızda bizi aç bırakmayacak kadar besin... Tüm bunlar bizi tembelleştiriyor. Ben de açıkçası bir tüm gün boyunca aç kalamayacağımı düşünüyorum. Tüm bu rahatlıklar insanın gücünü azaltıyor aslında. 



Eskiden pek sevmezdim ama bu ara nedense kişisel gelişim havuzuna atlamak istediğim günler içindeyim. Aslında bu konuya önyargılı yaklaştığımı ve kişisel gelişim konusunda çok güzel içerikler bulabileceğimi düşünmeye başladım ve dün internette kısa bir kitap araştırması yaparak kendime bazı kitaplar seçtim. Onlardan biri de Martin Meadows'un yazmış olduğu "365 Days with Self-Discipline". Kitabın giriş kısmını okuyunca bir hayli beğendim. Kitabın geri kalanı da her gün için kısa bir yazı içeriyor ve öz disiplin konusunda gelişmemiz için bize bazı öneriler sunuyor, bu doğrultuda birtakım görevler veriyor. Ben de dün kendime bu meydan okumayı başlatmak istedim. Kitabın pdf'sini buradaki linkten siz de indirebilirsiniz. 

Yorumlar

  1. Bu bloğu okumayı özlemişim😊

    YanıtlaSil
  2. hımmm peku olabiler, kişisel gelişim okumak hep faydalı olur ki :)

    YanıtlaSil
  3. Otantik girişleri severim, nacizane düşüncem şudur ki, kişisel gelişim kitaplarına karşıyım.
    Guy Debord, Gösteri Toplumu adlı kitabında sigorta şirketleri hakkında şunu diyordu;

    "hayat sigortası reklamlarının yaptığı tek şey, bu iktisadi kayıptan sonra, sistemin düzenini sağlama almadan ölmenin suç olduğunu ileri sürmektir"

    Kişisel gelişim kitapları da, absürd ve insan onurunu zedeleyen dünya düzeninin kefaretinin sorumluluğunu bireyin üzerine yıkar. Stresle başa çıkmalıyız, stresi bizlere aşılayanlarla başa çıkamayacağımız için

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben de çok ön yargılıyım dediğim gibi. Ayrıca insanın bir makine gibi her zaman kendini geliştirmesinin beklenmesini de doğru bulmuyorum hiç. Yazarını hatırlamıyorum; ama geçen sene Çalışmanın Mitolojisi diye bir kitap okumuştum. Onda da benzer motifler vardı bahsettiğiniz kitaptaki gibi. Sürekli çalışmanın, sürekli kendini geliştirmek zorunda hissetmenin bizim doğamızdan gelen bir şey olmadığı, bize süslenerek dayatıldığından bahsediyordu kapitalizmin sürdürülebilmesi için. Gösteri Toplumu'nu okumadım ama listemde var. Teşekkürler yorum için :)

      Sil

Yorum Gönder

Popüler Yayınlar