İç Dökme Seansı



Bir süredir buraya gelip kişisel sorunlarımla sizi darlamamıştım :D E artık zamanı geldi. 

Cuma akşamı annem nihayet babama boşanmak istediğini söyledi. 25 yıl sonra sonunda buna cesaret edebilmek zor tabii. Uzun zamandır para biriktiriyordu. Her şeyin sorunsuz gitmesi için elinden gelen her şeyi yaptı.

Size biraz aralarındaki ilişkiden bahsetmek istiyorum. Babam iş yerinde çalışan yaşlı bir adamın tavsiyesiyle annem sırf sarışın olduğu için, annem de anneannemin "Bu adam senin peşini bırakmayacak galiba, en iyisi evlen bizden çık" demesiyle evlenmişler (Cümlede anlatım bozukluğu olmamıştır umarım biraz hızlı yazdım :D). Anlayacağınız babam annemi görünüş olarak beğense de bir aşk evliliği değilmiş bu. 

Babamla dünya görüşlerimiz çok farklıdır. Uzun yıllar saçma kıskançlıklarla annemi kısıtlamış, beni de aynı şekilde. Hatta şu an hiç ait olmadığım bir hayatta sürüklenmem de çok büyük role sahip. Kendisiyle hep kavga ettiğim için yıllar önce iletişimi kestim. Aynı evde olsak da çok az konuşuruz, zaten paylaşacak pek bir şeyimiz yok. Yıllarca ona kendimi anlatmaya, onu anlamaya çalıştım; ama kendisi buna asla izin vermedi ve ben lisenin sonlarına doğru pes ettim. Artık pişman da değilim. Annemin de böyle biriyle birlikte olmasını hiç istemedim.

Her zaman yanlış bir şey yapsak da söylensem diye bekleyen bir adam. Bir şeylerden keyif almanıza engel olan biri. Bizimle iletişime geçmesi ya da yüzümüze bakması için ya hastalıktan baygın durumda olmamız ya da annemin boşanma kararı alması gerekiyormuş demek ki. Şimdi 25 yıl sonra kendisi şans istiyormuş. Oysa bizim istediğimiz bir an önce boşanma fikrini kabul etmesi. 

Amaç insanların birbirini değiştirmesi olmamalı, insanların birbirini oldukları gibi kabul edebilmeleri. Sevgisiz, iletişimsiz bir ev inanılmaz huzursuz oluyor. Size 2 3 yazı öncesinde bundan bahsetmiştim. Tek umudum şu işin bir an önce bitmesi. Çünkü ben aynı evde olmaktan, annemin istemediği bir evlilikte olmasını istemiyorum. 

Biraz karmaşık yazmış olabilirim. Hiç düşünmedim yazarken kusura bakmayın. Bunları yazmam gerekiyordu sadece. Stresten 2-3 gündür bir şey yiyemiyorum. Bari biraz rahatlayayım dedim burada. 

Yorumlar

  1. Zor bir süreç, hemen atlatırsınız umarım. Aynı evde iletişimsizlik yalnız yaşamaktan daha kötü bence.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bence de öyle. Hepimizin aynı ortamda buluşması filmlerdeki sessiz gerginlik dolu sahnelere benziyor :) Umarım bir an önce sonuçlanır.

      Sil
  2. Umarım herşey istediğiniz gibi olur 🙏

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim. Umarım en iyisi olur hepimiz için.

      Sil
  3. İnsanların değişmesi imkansıza yakın bir durum ve dediğin gibi herkesin birbirini olduğu gibi kabul edip, ortak noktaları bulmaya çaba sarf etmesi gerekiyor.. Başka türlü birlikte bir yaşam ne yazık ki eziyet... Umarım hepiniz için en iyisi olur.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim yorumunuz için. Umarım öyle olur.

      Sil
  4. Zor, zor, zor bir durum. Hem annen, hem baban hem de senin için. Bir kere baştan hatalı bir birliktelik. Ama bu birliktelik olmasaydı sen olmazdın. Babanın bu durumu kabullenmesi oldukça zor olacak. Annen sanırım en rahatı, kararını vermiş, bu kararı verebilmek önemli onun için. Ama 25 yıl sonra! Peki, bundan sonra baban çekip gidebilecek mi? Yoksa sıkıntı mı yaratacak? Senin için de zor tabii. Büyük bir travma. Baba kız ilişkileri iyi olur genelde ama belli ki babanı hatalı görüyorsun. Önemli olan eşler arasında saygı ve sevgi. Aşkın önemi yok, o gelip geçici. Bize her şeyin yoluna girmesini dilemekten başka bir şey düşmez. Ayrıntıları siz biliyorsunuz. Ataerkil toplumda erkekler kendini bir mal zannediyorlar, ne zaman ki elindekileri kaybediyorlar o zaman geliyor akılları başlarına. Ama bir müddet sonra aynı tas aynı hamam. Saygı sevgi olmadan yürümüyor işte. Umarım akılla çözüm bulurlar. Duygular şiddeti getirir. Birbirilerinizi suçlamaksızın, anlamaya çalışarak, sükunetle bu sıkıntılı durumu aşarsınız umarım.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bir de orta sona giden kardeşim var :) Gerçi o da boşanmalarını çok istiyor; ama o da etkilenecek bu süreçten elbette. Ne yazık ki aile ilişkilerini sürdürmekten ziyade çevrenin tepkisinden çekindiği için kabullenemiyor. Ben tüm gün odasında bir şeyler izleyen, karısı ve çocuklarıyla konuşmayan birinin o evde mutlu olabileceğini düşünmüyorum açıkçası. Onun için sadece bir alışkanlık gibi. Tabii ne hissettiğini tam olarak bilmem imkansız. Ama iki tarafta da ne sevgi ne saygı var. Mesela annemin emekliliği yaklaştığı için Ege'de ev bakıyormuş güya. Ama bizim düşüncelerimizi önemsemiyor demek ki bize hiç söylemedi daha önce. Kendince iyi bir şey yaptığını düşünürken bizim fikirlerimizi yok sayması yanlış bir şey. Ben onunla aramdaki meseleyi bu konuya hiç yansıtmamaya çalışacağım elbette. Çünkü konunun odağını başka yöne çekmeye gerek yok. Umarım sessiz, sakin bir şekilde bunları akıl ederek kararını verebilir. Yorumunuz için de teşekkür ederim. Dışardan bir gözden bakmak her zaman iyidir.

      Sil
  5. Bence bir insan, 25 yıl sonra boşanma kararı alıyorsa, yaşanmış çok şey vardır. Sabırla beklemiş. Ben onu anladım.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aynen öyle. Ama babam 25 yılı kolay bir şekilde hiçe saydığını düşünüyor şu an. Oysa mutlu bir hayat için hiçbir zaman geç değildir. Zorla bir ilişkide kalınmasını istemek de kötü bir şey.

      Sil
  6. Annen yanında senin gibi bir kız çocuğu olduğu için çok şanslı bir kadın bence.. Sana ve ailene güç diliyorum, umarım boşanma süreci hızlı ve sorunsuz geçer, hakkınızda en hayırlısı olsun mutlu olun....

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben de onun varlığı için kendimi çok şanslı hissediyorum. Her şeyimi çekinmeden konuşabildiğim, her zaman desteğini gördüğüm biri :) Umarım bir an önce sonuçlanır.

      Sil
  7. Bence yaşamını değiştir yoksa uzun yıllar üzülecek bir sorunun olacak.

    bu konu hakkında size yardıma hazırım...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim. Değiştirmek istediğim bazı şeyler var elbette. Ama nasıl yapabilirim, çalışıyorum bu konuda.

      Sil
  8. Aynı evde yaşayıp birbirini anlayamamak ne kadar kötü bir durum:( Umarım hepiniz için en iyi sonuç ne ise olur. Annenin bu kararı geciktirmesini cok iyi anlamak gerekiyor tabiki.Turkiye'de boşanmış bir insan olarak yaşamak zor ama yine de insan isterse herşeyi başarır. Herşey gönlünüzce olsun...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim. Umarım güzel olacak her şey :)

      Sil
  9. Karar verdikten sonrası rahat. Sadece o evden birilerinin ayrılması gerek. Ya siz, ya da o.. diliyorum, umuyorum, dua ediyorum ki "zorba" biri değildir. Gerisi inan kendiliğinden halloluyor. Haberdar et canım bizleri gelişmelerden.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bence de en önemli şey kararlı bir şekilde bu kararı söyleyebilmek ve arkasında durabilmekti. Bu süreç insanları çirkinleştirebiliyor (çevremdeki örneklere bakarsam). Ama tek umudum çok zorlamadan bitmesi. :) Umarım güzel haberler veren bir yazı yazacağım buraya. :)

      Sil
  10. Böyle bir karar almak inanılmaz zor olmuştur annen güçlü bir kadın ve yanında olduğun için çok şanslı. muhtemelen siz biraz büyüyün diye sabretmiştir karar almak için. bir anne kendisinden önce çocuklarını düşünüyor sanırım her zaman. ona destek olmaya devam et güzel enerjiler ver umarım güzel bir şekilde ilerler süreç

    YanıtlaSil
  11. hayırlısı olsun ya iyi karar olmuş bence, anlatıyordun arada babanı evet, annene de sana da rahatlık getirecektir.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Eğer olursa çok rahatlayacağız :) Her sene kutlamasını yaparız :D

      Sil
  12. Umarım. Anlaşmalı boşanma olursa daha kısa sürede, daha az yıpranarak olur. Öyle olmasını istiyorum çok.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Popüler Yayınlar